ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਅੱਜਕੱਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੇ ਸੁਝਾਅ

ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਚਲਿਤ

ਡਬਲਿਊ ਐੱਚਓ ਅਨੁਸਾਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 18 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮਰ ਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 77 ਮਿਲੀਅਨ ਲੋਕ ਸ਼ੂਗਰ (ਟਾਈਪ 2) ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 25 ਮਿਲੀਅਨ ਸ਼ੂਗਰ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੇ ਮਰੀਜ਼ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜਲੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਗਰ ਵਧਣ ਦੇ ਆਸਾਰ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ 12-18 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਕਿਸ਼ੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਵੱਧਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਗਵਾਹ ਹਾਂ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਪੁਰਾਣੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੈ, ਪਰ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਐੱਚਟੀ ਲਾਈਫਸਟਾਈਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਪੁਣੇ ਦੇ ਸੂਰਿਆ ਮਦਰ ਐਂਡ ਚਾਈਲਡ ਸੁਪਰ ਸਪੈਸ਼ਲਿਟੀ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀਨੀਅਰ ਸਲਾਹਕਾਰ- ਪੀਡੀਆਟ੍ਰਿਕ ਐਂਡੋਕਰੀਨੋਲੋਜੀ ਡਾ: ਸਾਜਿਲੀ ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋਟਾਪੇ ਦੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ।

ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ, “ਬਚਪਨ ਸਮੇਂ ਮੋਟਾਪੇ ਦੀ ਦਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਾਧਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੈਠਣ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਮਾੜੀ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਖਾਣ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜੈਨੇਟਿਕ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਸਥਿਤੀ ਇਹਨਾਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਪਾਚਕ ਵਿਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਇਨਸੁਲਿਨ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸੈੱਲ ਪੈਨਕ੍ਰੀਆਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਇਨਸੁਲਿਨ ਨਾਲ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਨਸੁਲਿਨ ਇੱਕ ਹਾਰਮੋਨ ਹੈ ਜੋ ਊਰਜਾ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਖੂਨ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਤੋਂ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਨੂੰ ਸੈੱਲਾ ਰਾਹੀਂ ਸੋਖਣ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਕੇ ਬਲੱਡ ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟਾਈਪ 2 ਡਾਇਬਟੀਜ਼ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਡਾ: ਸਾਜਿਲੀ ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ – ਸੰਤੁਲਿਤ ਭੋਜਨ ਖਾਣਾ, ਮਿੱਠੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸਡ ਭੋਜਨਾਂ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਸਰਤ ਕਰਨਾ ਇਸ ਨਿਮਾਰੀ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਲਈ ਵਧੀਆ ਉਪਾਅ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਭੋਜਨ ਤੇ ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਦੁਆਰਾ ਸਰੀਰਕ ਸਿਹਤ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮਾਹੌਲ ਬਣਾਉਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜੋ ਸਹਾਇਕ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦਾ ਮਾਡਲ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੋ ਬੱਚੇ ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਦੀਆਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਆਦਤਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ। ਇਸ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਵੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀਆਂ ਕਸਰਤਾਂ ਜਾਂ ਅਭਿਆਸਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ (ਬਚਿਆਂ) ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲੈ ਸਕਣ।